-
۱۷۶۵
تروکار - TROCAR
هر تروکار از دو قسمت کانولا و ماندرن تشکیل شده است. ماندرن ها، اغلب یک سر تیز برای عبور از فاسیا، عضله و صفاق دارند. سر ماندرن ها بسته به نوع کاربرد دارای انواع هرمی، مخروطی، تیز و کند است. در لاپاروسکوپی، اغلب از ماندرن های مخروطی استفاده می شود که سر برنده آن شش وجهی است. ماندرن های کند بیشتر در توراکوسکوپی کاربرد دارند. انواعی از ماندرن ها نیز وجود دارند که دارای یک پوشش حفاظتی هستند، که بعد از مسلح کردن ماندرن و به محض عبور از لایه های دیواره ی شکم قسمت پوشش حفاظتی، جلوتر از قسمت برنده قرار می گیرد و احتمال آسیب به احشاء داخلی را کاهش می دهد. بعد از ورود تروکار، ماندرن خارج شده و پوشش خارجی باقی می ماند که ابزار و تلسکوپ از آن عبور می کنند. تروکار ها بسته به نوع کاربرد در طول ها (5 تا 20 سانتی متر) و قطرهای مختلفی (2 تا 30 میلی متر) وجود دارند. در لاپاروسکوپی بیشتر از تروکارهای با طول 10 سانتی متر و قطر 5 و 10 میلی متر استفاده می شود. تروکار ها دارای انواع یک بار مصرف و دائمی هستند. هر تروکار دارای یک دریچه ی یک طرفه است که با عبور ابزار کنار می رود و از سمت دیگر اجازه خروج گاز از داخل شکم به بیرون را نمی دهد. اغلب در قسمت بالایی تروکار ها دریچه ای برای اتصال لوله CO2 وجود دارد که گاز را به داخل شکم منتقل می کند.
تروکار و اجزای آن انواع نوک تروکار
تروکارهای هرمی دارای نوک زاویه دار هستند. تروکارهای مخروطی آسیب کمتری به بافت ها وارد می کنند. تروکارهای تیز علیرغم اینکه خطرناک تر از تروکارهای کند هستند ولی برای وارد کردن نیاز به نیروی کمتری دارند.
تروکار یکبارمصرف
تروکار اتوماتیک: این تروکار معمولا به عنوان اولین پورت وارد می شود و پیش از ورود، سر تیز آن فعال شده و پس از ورود به حالت غیر فعال یا blunt تغییر حالت می دهد. در نتیجه ایمنی بیشتر موقع ورود را تضمین می کند.
دکتر احمد نژادرحیم
*فلوشیپ فوق تخصصی جراحی لاپاراسکوپی پیشرفته
*جراحی چاقی و متابولیک
WhatsApp
اینستاگرام : drahmadnezhadrahim.official@